In het ontroerende en poëtische verhaal blijven een vader en zijn twee zoons achter na de plotselinge dood van hun echtgenote en moeder. Kort na het verlies worden de drie bezocht door een wrede, onvoorspelbare en zorgende Kraai. Hij tilt de vader op en zegt: ‘Ik ga pas weg als je me niet meer nodig hebt’.

Regisseur Erik Whien brengt met deze enscenering een van zijn favoriete teksten naar het theater. Jacob Derwig bewerkt het rauwe maar ook liefdevolle verhaal tot een indringende voorstelling, waarbij het helingsproces centraal staat. In dit muzikaal theater wordt de fijnzinnige, minimalistische stijl van Erik Whien samengebracht met de gloedvolle en aangrijpende teksten uit het boek.

Website: Theater Rotterdam

In de pers

de Volkskrant ★★★★★
“Aangrijpende, gelaagde en energieke voorstelling, waarin de rouw tastbaar wordt in al zijn facetten.”

 NRC ★★★★
“Poëtische denkoefening over chaotische rouw.”

Trouw ★★★★★
“Onweerstaanbare schwung in beeldend rouwproces.”

De Telegraaf ★★★★
“Het stuk toon de rouw in ontroerende momenten, maar ook met humor en speelse lichtvoetigheid.”