Nachtclubs zijn wereldwijd een toevluchtsoord voor vrijheid en verbondenheid, voor experiment en zelfexpressie. En daardoor ook weer een grote inspiratiebron voor videokunstenaars. Aan de hand van opzwepende video’s zoals The Krazyhouse van Rineke Dijkstra, Wildness van Wu Tsang en Critical Mass : Pure Immanence van Anne de Vries, beleeft de bezoeker The Rhythm of the Night.
HET NACHTLEVEN ALS VRIJPLAATS VOOR GEMEENSCHAPPEN WERELDWIJD
In een tijd waarin het nachtleven onder druk staat brengt het Frans Hals Museum met topstukken uit de collectie en bijzondere bruiklenen een ode aan de nacht. The Rhythm of the Night laat bezoekers het nachtleven zien, ervaren en (her)beleven met hedendaagse videokunst in een inspirerende setting. Plekken waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en zichzelf kunnen vinden of zijn, worden gevierd. Op de dansvloer mag je jezelf zijn, wat overdag nog niet altijd kan.
UNIEKE COMBINATIE VIDEO’S VAN TOONAANGEVENDE KUNSTENAARS
In The Rhythm of the Night toont het Frans Hals Museum een unieke combinatie aan video’s van toonaangevende kunstenaars zoals Long After Tonight van Matt Stokes, Hooley van kunstenaarscollectief Kimberly Clark en de niet eerder in Nederland vertoonde video Trance van Tianzhuo Chen.
Extra bijzonder zijn The Krazyhouse van Rineke Dijkstra en Wildness van Wu Tsang. The Krazyhouse is een topstuk uit de collectie van het Frans Hals Museum, de indrukwekkende video-installatie wordt maar zelden getoond. De installatie bestaat uit vier grote schermen waardoor de bezoeker omringd wordt door de videoprojecties. Voor The Krazyhouse portretteerde Rineke Dijkstra jongeren in een speciaal gebouwde studio op de dansvloer van een club in Liverpool. Ze liet hen voor de camera dansen op hun favoriete muziek, tegen een witte achtergrond. Sommigen dansen uitzinnig, anderen zijn meer in zichzelf gekeerd en kijken verlegen langs de camera. “Het eindresultaat is een ontwapenende, kwetsbare, maar herkenbare uiting van de sociale en culturele codes die de identiteit van jongeren vormen“ aldus curator Manique Hendricks.
Wu Tsang wiens werk op dit moment op de Biënnale van Venetië te zien is, is een filmmaker, kunstenaar en performer gevestigd in New York en Berlijn. Wu Tsang haar werk richt zich op verborgen geschiedenissen en gemarginaliseerde verhalen, waarin het nachtleven vaak een belangrijke plek inneemt. Wildness (2012) portretteert de nachtclub Silver Platter in Los Angeles. Hier komt de Latijns-Amerikaanse/LGBTQIA+ gemeenschap al sinds de jaren zestig samen. In de video stelt de kunstenaar vragen over de identiteit en sociaal-politieke gegevens die soortgelijke ruimtes vormen.
