Na de zelfmoordpoging van zijn jongere broer Damir verandert het leven van Bruno en zijn gezin drastisch. Bruno voelt zich in de kou staan, een ‘safe place’ is er niet te vinden in de koele, afstandelijke maatschappij. Zoekend naar hulp botst het gezin op een muur van vijandige politieagenten. Ook het gezondheidssysteem laat hen in de steek. In rauwe, lyrische en gevoelige beelden rekent regisseur Juraj Lerotić af met de instanties die geen oog hebben voor de acute geestelijke-gezondheidscrisis in het gezin. Het rauwe, authentieke verhaal is autobiografisch – de Kroatische regisseur speelt zichzelf.
