De leden van zijn Stift Festival Orchestra weerspiegelen die energie en laten dit briljante stuk van Max Richter zo koel, gepassioneerd, ruw en intiem klinken als het maar kan.
Vivaldi’s Le Quattro Stagioni (De vier jaargetijden) zou wel eens het beroemdste klassieke muziekstuk kunnen zijn dat ooit is gecomponeerd, een van de eerste voorbeelden van ‘programmamuziek’. Het is in veel opzichten een baanbrekend, radicaal stuk – een stuk dat door zijn bekendheid, zoals Max Richter zegt, “onderdeel is geworden van het muzikale landschap en een deel van mijn dagelijks leven”.
Max Richter
Max Richter (*1966) is een componist uit Londen die de grenzen tussen de klassieke en elektronische wereld doet vervagen. Zijn ‘postklassieke idioom’ ontstond uit inspiratie van diverse invloeden. Hoewel hij in zijn ‘Recomposed, The Four Seasons’ 75 procent van Vivaldi’s originele materiaal weggooide, beschouwt Max Richter de aanwezigheid van het muzikale DNA van de Italiaanse componist als onmiskenbaar in zijn herbewerking van het materiaal.
Richters herwerkte versie behoudt de basisvorm en veel van de geest van de oorspronkelijke vier vioolconcerten van de meester, elk seizoen in totaal ongeveer tien minuten lang en in drie delen, opeenvolgend snel-langzaam-snel. Kunstig, maar trouw, herschikt Richter de noten op de pagina, waardoor de stralende melodieën en zachte klanken van de muziek opnieuw worden onthuld en een stuk dat door overbekendheid is afgestompt, wordt getransformeerd in iets dat stralend relevant is voor de dag van vandaag.
Website: Daniel Rowland