Gedurende de Tweede Wereldoorlog werden Dreas zijn moeder, tante, grootouders en overgrootouders gevangengehouden in interneringskampen en werkkampen in het voormalig Nederlands-Indië en Japan. In het werkkamp putte Dreas zijn grootvader kracht uit een zakbijbeltje. Hierin las hij hoe Jezus zijn volgelingen in De Bergrede doceerde dat zij meer moesten doen dan alleen hun naasten liefhebben. Het ging hem om de fundamentele welwillendheid Agape. Jezus doceerde hen hun vijanden lief te hebben, met goedheid en schoonheid als antwoord op hun haat.

In het meditatieve werk van Dreas Evers kan de bezoeker bewuste en onbewuste invloeden terugvinden van Japanse culturele en esthetische stromingen zoals Wabi Sabi en MA. Aan de hand van foto’s, scans, zeefdrukken en vouwwerk toont Dreas een mogelijkheid om als tweede en derde generatie oorlogsgetroffene op een positieve manier om te gaan met een trauma dat is veroorzaakt bij voorgaande generaties.

Met Agape probeert Dreas via de liefde voor kunst en kennis een antwoord te vinden op actuele vraagstukken zoals oorlog, geweld, populisme en onverdraagzaamheid. Een persoonlijk, maar ook een universeel verhaal gezien alle agressie waar onze wereld dagelijks mee te maken krijgt. Een zoektocht naar echtheid, eenvoud, zuinigheid, soberheid, bescheidenheid, en intimiteit. De waardering voor zowel natuurlijke objecten als de krachten en de vergankelijkheid van de natuur in het algemeen. Heb uw vijand lief!